Dat viel behoorlijk tegen. Gisteren met vriendin A. naar Amsterdam gereden om in het huisje van Miep en mij de persoonlijke spullen van Miep op te halen. De rit ernaartoe ging vlot; A. vormde een prettige afleiding, we hadden het natuurlijk voornamelijk over dat meisje. Ik was er al een hele tijd niet geweest — de laatste keer eind februari om een loodgieter wat dingen te laten doen. Miep was er veel vaker, meestal voor […]
Op 15 augustus ligt–ie in de winkel, de najaars–editie van LINDA.mode, met een 12 pagina’s omvattend eerbetoon aan Miep Jukkema. Vandaag (donderdag 9) kwam de hoofdredacteur bij me op bezoek met alvast een stapeltje ‘bewijsexemplaren’ en een doos gebak en chocolade (dankjewel, I!). Het eerbetoon omvat elf foto’s en een interview met Saskia de Brauw. Ik lees de tekst voor de zesde of zevende keer en krijg het weer te kwaad.
Als ik mensen spreek over het overlijden van Miep vallen vaak de woorden ‘bizar’ en ‘ongelofelijk’. Als je daar wat langer over nadenkt zijn dat absoluut de meest toepasselijke omschrijvingen; ze passen heel goed bij een vroegtijdige dood. Het ís bizar om je partner zo snel te verliezen. Het ís heel moeilijk om dat de geloven — na ruim vier weken lukt me dat nog steeds niet de hele dag; er zijn momenten dat ik […]
Het schijnt te helpen – een ritmische bezigheid. Sinds maandag wandel ik, met vriendin A. Vandaag liepen we vanuit het centrum van Enschede naar een theehuis net buiten de stad, Sprakel in het bos. De route ernaartoe via de beroemde Lonnekerspoorlaan, het architectonische visitekaartje van de wijk Roombeek. De muntthee bij Sprakel viel tegen. Verder een prima plek om naartoe te gaan. De terugweg werd getekend door de overdreven hard brandende zon. Vanaf het huis […]
Zo heet één van de twee boekjes die ik van de uitvaartverzorger heb gekregen (het andere heet ‘Zorgen erna’). Ik heb het vanmiddag even doorgenomen en eerlijk gezegd werd ik er niet veel wijzer van. Wel van een aantal blockquotes die er her en der instaan. Zoals deze van Leonardo da Vinci: ‘Waar veel is gevoeld, is ook veel leed.’ Ook een aardige is dit Chinese gezegde: ‘Je kunt de vogels van verdriet niet verhinderen […]
Het is ongelooflijk dat alles gewoon doorgaat: mensen lopen op straat, lachen, eten en drinken, kopen van alles en nog wat. Condoleren me. De zon komt op, gaat weer onder. Het regent veel, nu weer niet. De postbode brengt rekeningen, kaarten, tijdschriften, strafporto-berichten. Mijn buurman klust aan het dak. De donderdag-avonden worden weer gevuld met muziek, drie straten verderop. Nieuwe films komen uit, ik zie er voor het eerst eentje in 3d — anderhalf uur […]