Memo voor mezelf: niet een film kijken waarover veel bericht werd aangaande de zogezegd knappe uitwerking met ‘ééééén lááánge take’. Al waar je dan op let zijn de mogelijke overgangen, omdat je weet dat het dus niet één take is. PS: Dit is een post uit maart 2020 die op de een of andere wijze niet op mijn blog beland is…
Die titel MOET in hoofdletters. Het was een vreemde ervaring om voor het eerst sinds lang een bioscoop te bezoeken. En dan ook nog de film ‘TENET’ zien in een zaaltje dat ik helemaal voor mijzelf had. Dat gaf mij de kans om de pauze flink in te korten (dat kan op verzoek). Ik ga niets over de film schrijven. Misschien over een week, of over een maand. Of volgend jaar. Maakt niet uit — […]
Oké, knap gemaakte film. Maar slechts twee momenten die mij beroerden (ontroerden?). En dat is niet genoeg voor een top-positie in mijn lijst van beste films aller tijden (die ik trouwens nog eens moet opstellen). Wat dingen die me stoorden: ten eerste geen of nauwelijks karakterontwikkeling of –duiding. De hoofdfiguren volgen het duo-cliché: de ene joviaal, open en gung-ho, de ander brommerig, gesloten en weinig overtuigd van de missie. En volgens de regels van het […]
Dat gebeurt als het dagelijkse ritme verstoord wordt (café gesloten!) — heb je ineens nog grotere zeeën van tijd over. Gisteren, ook om de zinnen te verzetten na incident jongste zoon in Turkijë, dat gelukkig een goede afloop kende, een film gekeken die al lang op ‘de’ lijst stond. Hartverscheurend. Het kan dus in één woord, een recensie. En dan ook nog aangrijpend omdat je iedere scène de protagonisten wilt toeschreeuwen dat ze niet zo […]
Als het een blokje van drie vijven — 555 — bevat, dan heeft u te maken met een fictief telefoonnummer. Of het nu gaat om een tekst op een billboard, een telefoonnummer in een advertentie of op een bedrijfswagen, een nummer dat doorgegeven wordt door een collega van de protagonist, en zo voorts, het is géén echt telefoonnummer. Schijnbaar heeft men in de Amerikaanse film– en tv-industrie ooit, waarschijnlijk na een hoop gedoe, afgesproken geen […]
Parafrase van een uitspraak in ‘The Grandmaster’… Mooie film. Aanrader.