Woensdagochtend 27 november is mijn moeder overleden. Drie maand eerder was duidelijk dat in het huis blijven waar zij ruim zestig jaar gewoond had, niet meer mogelijk was. Ze was te fragiel en te vergeetachtig en werd een gevaar voor zichzelf. Na een kort verblijf in een noodopvang kreeg ze een kamer in een woonzorgcentrum. Dat het gezegde ’oude bomen moet je niet verplanten‘ nog steeds opgang heeft, bleek al snel. Ze ging zienderogen achteruit, […]
Zo heet dat waar mensen omheen draaien. Context: Zeven jaar en iets van vier maanden geleden ging Miep dood. Om dat te benoemen als heavy shit doet daar afbreuk aan — het was meer dan heavy shit. Inmiddels (zie alinea hiervoor) is dat al vrij lang geleden. Denk ik er dagelijks aan? Nee. Heb ik daar vervelende gedachten over? Nee, meestal niet. Misschien werkt het zo dat je na verloop van tijd het negatieve uitfiltert […]
Het is wel een mooi voorbeeld; ik heb bijna drie jaar geleden al een concept van mijn overlijdensadvertentie gemaakt, maar Heinz Polzer was me voor — en hij dichtte in ollekebolleke-vorm: Even uw aandacht graag! Korte berichtgeving: Ondergenoemde Is niet meer in beeld – Wat hier (behalve voor Onbelangstellenden) Hartelijk groetend Wordt medegedeeld Drs. P De mijne is zonder rijm. Sorry. Maar dat zien jullie ooit wel…
Erg aangrijpend relaas van arts Peter Bach over de dood van zijn vrouw in New York Magazine. Het einde zegt het allemaal: Our life together was gone, and carrying on without her was exactly that, without her. I was reminded of our friend Liz’s insight after she lost her husband to melanoma. She told me she had plenty of people to do things with, but nobody to do nothing with. It turns out that Hollywood […]
Eerder vanavond had ik mijn moeder aan de telefoon. Haar man, mijn vader, overleed exact vijf weken na Miep (mijn vriendin, overleden op 7 juli 2012). Ik ben geen goede zoon in de zin van vaak langskomen en bellen. Integendeel. En dat is niet omdat ik een rare verstandhouding zou hebben met mijn moeder, maar vooral om het soort momenten dat bij contact onvermijdelijk is: zij wordt emotioneel vanwege het gemis en ik raak daar […]
Zaterdag jongstleden overleden: René Vrieler. Een ontzettend aardige jongen. In de krant een kort bericht en hier het online-condoleanceregister. Een foto uit betere tijden (Kunst in het Volkspark 2010):