Een update (na een eerdere update) van mijn lijst van favorieten

Leave a comment
Persoonlijk

Ruim een jaar geleden een update gedaan Vandaag de laatste ontwikkelingen op een rijtje in het lijstje:

Nederlandse kaas: Remeker belegen Machedoux geitenkaas Twentse Mozzarella (die is er!)
Buitenlandse kaas: Comté
Zanger: Bonnie ‘Prince’ Billy Nick Cave
Zangeres: Emmylou Harris Fiona Apple (kan een bevlieging zijn)
Band: Radiohead
Yoghurt: Turkse, 3,5% 10%
Fruit: aardbeien
Noten: pistache walnoten amandelen, geroosterd en gezouten
Witte wijn: Sauvignon blanc, Marlboro, Nieuwzeeland Viognier Verdil Organic, Neleman Spanje
Rode wijn: Shiraz, Chileens Malbec, Chileens
Bier: Leffe Blond Orval
Muesli: Dorset Cereals (diverse varianten) zelfgemaakte mix van de Halm produkten De Halm krokant kokos hazelnoot
Olijfolie: DeCecco Monini Classico (warm gebruikt), Toscaans (koud gebruikt)
TV-serie: Luther True Detective Killing Eve The Good Fight
Film: Clockwork Orange
Fietsenmaker: Benno Timmerman vacature, Benno is met pensioen
Nederlandse schrijver: Biesheuvel Wieringa
Belgische schrijver: Tom Lanoye vacature, geen Belg meer gelezen de laatste jaren
Engelse schrijver: Martin Amis Hilary Mantel (had ik al eerder moeten veranderen)
Amerikaanse schrijver: Michael Connelly (tikfout, ik ben slecht met namen)
Duitse schrijver: Daniel Kehlmann
Japanse schrijver: Kenzaburo Oë
Noorse schrijver: Jo Nesbø vacature, de laatste van Jo waren maar zo zo
Pasta: Linguine al limone mag geen pasta meer van mezelf, maar anders: aglio olio peperoncino
Bloem: roze pioenroos
Boom: Amerikaanse eik
Dier: olifant
Land: Nederland Japan
Stad: New York
Kruid: tijm oregano
Groente: venkel
Vis: zeebaars
Servies: Teema van Iittala
Messen: Global
Computer: Apple MacPro iMac 5K want die heb ik nu
Schoenen: halfhoge booties van Tod’s (uit collectie) – heb twee paar laten herstellen!
Sokken: Tiago van Falke (koop daar 12 van als ze op zijn, vier verschillende kleuren)
Olijven: Kalamata
Pen: Muji gelpen 0.5 Kaweco Sport vulpen met medium nib
Poelier: Mattemaker
Whiskey: Laphroaigh 16 yrs cask strength
Likeur: Limoncello vacature
Actrice: Lindsay Lohan (ja, ik weet het…) Florence Pugh
Acteur: Cary Grant
Chocolade: Lindt Noir Puissant
Auto: Smart for two
Zout: Mardon
Kipbereiding: in de oven, met citroen Sweet and sour chicken
TV-zender: BBC 1/2 ex aequo BBC2 en BBC4 ex aequo geen een, ik kijk vooral off line
Water: Enschedees tap
Bestemming: Berlijn Tokyo
Vrouw: Miep
Boter: Iers Weerribben
Groenteboer: Van Gemert, de Groentebroertjes (Manon) Robbie Stephanie
Grafisch ontwerper: Paul Rand
Meubelontwerper: Ray & Charles Eames
Architect: Peter Zumthor
Illustrator: Tjé Tjong King
Dagstrip: S1ngle
Striptekenaar: Moebius (Jean Giraud)
Comic: Batman (vóór 1968)
Regisseur: Fellini Wes Anderson
Museum: Dia Beacon
Kunstenaar: Marcel Duchamp
Tijdschrift: Pep
Gereedschap: Festo Festool (naamsverandering!)
Houtsoort: Frans eiken inlands eiken, want duurzamer
TV: Bang & Olufsen ca 1996
Postzegel: Van Krimpens cijferreeks
Bankbiljet: vuurtorenbiljet van Drupsteen
Tandpasta: Paradontax Parodontax (tikfout) Classic
Waspoeder: Ariel Professional
Straat: Broadway, NYC
Tijdverdrijf: lijstjes maken (not…)
Krant: The Guardian
Weekblad: de Groene
Japans restaurant: Tao, Enschede
Sterrenstaurant: Da Vinci, Maasbracht
Pizza: YamYam, Amsterdam
Kledingzaak: The English Hatter, Amsterdam Uniqlo, diverse locaties
Plek: thuis

Twee tot de macht zes

Leave a comment
Persoonlijk

In de digitale kalender op mijn computer geeft een lichtpaarse band aan dat we ons in ‘Lockdown verlenging’ bevinden. Die band begon als ‘Covid-19 Lockdown’. Het is vandaag de zestigste dag van wat volgens velen het nieuwe normaal gaat worden.

In deze tijd van het jaar zou ik ‘normaal gesproken’ in Parijs zijn. In de huidige omstandigheden een mooie experiment: twee weken in quarantaine in een ‘deux chambres’ van amper vijfentwintig vierkante meter. We hadden het wel overleefd, Miep en ik.

1917 (2)

comments 2
Kunstzaken / Persoonlijk

Oké, knap gemaakte film. Maar slechts twee momenten die mij beroerden (ontroerden?). En dat is niet genoeg voor een top-positie in mijn lijst van beste films aller tijden (die ik trouwens nog eens moet opstellen).

Wat dingen die me stoorden: ten eerste geen of nauwelijks karakterontwikkeling of –duiding. De hoofdfiguren volgen het duo-cliché: de ene joviaal, open en gung-ho, de ander brommerig, gesloten en weinig overtuigd van de missie. En volgens de regels van het filmschrijvershandboek wordt dat netjes gaande het gebeuren omgedraaid.

De ontmoetingen van die twee met anderen zijn al net zo volgens het boekje: officieren zijn of domme brulapen of eerbare mannen die zeer begaan zijn met het lot van hun manschappen; de mede-soldaten ruwe bolster blanke pit; de enkele vrouw (met baby die niet van haar is!) de spiegel waarin de soldaat zijn menselijkheid hervindt; de vijand een ondankbare hond die zijn redder vermoordt en heel verdiend een kogel door de kop krijgt…

En natuurlijk is het eind het moment dat de cirkel rond komt — zowel in beeld als verhaaltechnisch. Vind dat maar eens geen cliché. Dus.

Marriage Story

Leave a comment
Kunstzaken / Persoonlijk

Dat gebeurt als het dagelijkse ritme verstoord wordt (café gesloten!) — heb je ineens nog grotere zeeën van tijd over. Gisteren, ook om de zinnen te verzetten na incident jongste zoon in Turkijë, dat gelukkig een goede afloop kende, een film gekeken die al lang op ‘de’ lijst stond.

Hartverscheurend. Het kan dus in één woord, een recensie. En dan ook nog aangrijpend omdat je iedere scène de protagonisten wilt toeschreeuwen dat ze niet zo stom moeten doen; één goed écht gesprek en alles zit goed tussen die twee! Nou ja, goed genoeg om met elkaar door te gaan.

Zonder het einde te willen verklappen, reikt die heel logisch terug naar de allereerste beelden van die twee bij de relatietherapeut. Had die brief toen maar voorgelezen, Scarlett! (Oeps, toch wat verklapt…)

Moest ik natuurlijk terugdenken aan de periode, nu bijna 15 jaar geleden, dat ik met mijn toenmalige levensgezellin een achttal wekelijkse sessies relatietherapie deed bij een mevrouw in Hengelo. Wij waren zo’n beetje het laatste stel dat nog door haar begeleid werd; haar man ging met pensioen en dan ging ze fijn met hem in hun camper op reis. De camper stond in de oprit naast haar praktijkwoning, zichtbaar vanuit de spreekkamer. Ik zag haar vaak steelse blikken die kant op werpen.

Toen in de laatste sessie helemaal duidelijk werd dat mijn vrouw niet meer verder wilde en een scheiding onvermijdelijk was, zei de therapeute dat ze, toen we de eerste keer binnenkwamen, al had gezien dat het daarop zou uitdraaien.

De nota voor de relatietherapie hebben mijn nu-ex en ik eerlijk gedeeld.

Koelkast

Leave a comment
Persoonlijk

Ook al ben je de zestig ruim gepasseerd, het blijkt dat je nog altijd opgewonden kunt raken door de aanschaf van een huishoudelijk apparaat.

Eergisteren heb ik een koelkast gekocht (eigenlijk een koel/vriescombinatie). Begin volgende week wordt-ie geleverd. En hoog tijd ook, want de koelkast die ik nu heb knippert al heel lang naar me. M.a.w. die doet het niet zo goed meer — iets wat ik net nog even gechecked heb: waar de temperatuur van het in het koelgedeelte bewaarde rond de drie, vier graden zou moeten zijn, gaf de digitale thermometer aan dat die tussen de acht en twaalf graden Celsius waren; het vriesgedeelte was zelfs nog meer ‘in de war’ — min twee tot min vijf in plaats van de min achttien die daar zou moeten heersen. Een paar Lakenvelder hamburgertjes raakten die bovengrens net, dus die heb ik maar gebakken en opgegeten.

Het is al met al een wonder dat ik nog niet door voedselvergiftiging om het leven ben gekomen.

(Ik kan niet wachten tot ik weer witte wijn kan drinken die juist gekoeld is.)

Ik ben rijk (genoeg)

Leave a comment
Persoonlijk

Waarom dit melden? Waarom niet!

Op de dag dat ik drieënzestig-en-een half-jaar oud werd, werd de verkoop van het appartement dat Miep en ik in Amsterdam kochten (in 2006, geloof ik) afgerond. Met andere woorden: er werd een flink bedrag overgemaakt op mijn bankrekeningen.

Toch een shock-moment.

Geld is een behoorlijk abstract begrip. Ga ik het niet over hebben. Maar… wat ik ermee deed is niet zo abstract. (Misschien dat sociologen hier wat mee kunnen.)

Toen ik het had, heb ik wat aan mijn kinderen gegeven. Vervolgens een schuld aan de bank geëffend & daarna… Een middag in de lokale winkelgebieden doorgebracht en niks beter kunnen bedenken dan een paar AirPods kopen.

Vandaag trouwens een goede koelkast gekocht. De lokale economie gered!