Deze sombere novemberzondag helpt het dat Comedy Central een Scrubs-marathon uitzendt.
Hoe het (misschien) zit
Als je er bij stilstaat, en ik heb in tegenstelling tot veel anderen daar heel veel gelegenheid toe, is het verbazingwekkend dat het giga gecompliceerde systeem dat het menselijk lichaam is, uberhaupt redelijk functioneert.
Daarbij moest ik ook denken aan het fenomeen ‘redundancy’, dwz dat er aan soort backup systemen zijn. Stel dat je lichaam honderden processen heeft die nodig zijn om goed te functioneren en dat er een aantal niet goed werken omdat bijvoorbeeld je darmen een bepaalde vitamine niet kunnen opnemen. Dan gaat dat lichaam het nog heel lang volhouden, maar wel door een aantal andere processen minder aandacht te geven.
Dan ga je dus langzaamaan dood, maar hebt het niet door. Uit een ander perspectief: als alles goed gaat, ga je niet dood.
Ah, een doorbraak!
Hoe kun je nu weten hoe dat met jou zit? Dat kun je niet. Je komt er misschien achter als je min of meer vroegtijdig dood gaat.
Denk er nog wat meer over na. Besef dan dat je een in elkaar geknutseld systeem bent met dna van protobeestjes en ander slijmerig gedoe en verwonder je erover dat je er nog bent.
Ei
Er zijn heel veel manieren om ei te bereiden. Ga ik niet uitleggen. Denkrichting: favoriete bereidingswijze zegt iets over persoonlijkheid. Of stemming. Dat zou ook zomaar kunnen.
Later meer.
ADDENDUM: Mijn favoriete bereiding is toch wel die van geklutst ei, met wat karnemelk en boter erdoor. En bieslook. Niet dat ik dat vaak maak.
Twee maanden zonnestroom
Twee maanden zonne-energie. Net over de 600 kWh opbrengst. Niet gek.
Verder, maar dat heeft hier helemaal niets mee te maken, heb ik eerder deze week ‘het’ jasje in de vuilnisemmer gedropt – mijn blauwe Gant-jackje waarin de laatste acht jaar zo’n beetje gewoond heb. Raar gevoel, daar afscheid van te moeten nemen, maar het ding was af. Alles is vergankelijk.
Nog iets wat hier helemaal niets mee te maken heeft: een tijdje geleden heb ik een mail gestuurd naar de Russische ambassade waarin ik mijn bezorgdheid om de ontwikkelingen rondom de Greenpeacebemanning uitsprak. Heb daar nog geen antwoord op gekregen, wat me niet echt verbaast: Russen zijn horken.
Waar ik niet naar kijk
Kinderfluisteraars, daar heb ik niets mee. Verder: scripted reality, quizen, man zoekt vrouw, soaps, praatprogramma’s, herhalingen in het algemeen, ontevreden en genaaide klanten, zogenaamd leuk, alles met Raoul Heertje dus, ochtendmagazines, natuurreportages, x & y formules, reclame, de Australische versie van Masterchef (eigenlijk alle Australische versies van alle reality series, want ze zijn sloom), BN’ers en zogenaamde die pretenderen journalisten te zijn, die dikke in Nieuwsuur, scripted reality (ik weet het, dat staat hier al, maar zo erg vind ik dat), ab pro verkoopshit en alles war daar op lijkt, en nog heel veel meer.
Misschien kan ik beter een lijstje maken van waar ik wel wat mee heb…
Het zijn maar kleine dingen
Maar toch… Vorige week heb Ik Mieps laptop voorzien van een nieuw OS. Alle documenten verzameld en die inmiddels ook apart opgeslagen. De computer een nieuwe naam gegeven. Haar gebruikersaccount verwijderd.
Eergisteren haar Gmail-account opgezegd. Gelukkig kwam daar enkel nog wat reclame op binnen. De inlog-gegevens voor HetNet kon ik niet vinden. Dat is dus nu een ‘spookaccount’.
Gisteren kreeg ik een mail van een Amsterdamse fotografe, die, hoewel ze Miep niet persoonlijk kende, door haar geïnspireerd was en wou laten weten hoe bijzonder ze Mieps werk vond. ‘Even een berichtje voor boven ergens’ was het onderwerp van de mail.
Net nog de statistieken van ‘haar’ site bekeken: gemiddeld vier bezoekers per dag.
Ik denk heel vaak aan haar. Mis haar nog iedere dag. Ik praat tegen haar, wat behoort stom klinkt als ik dat zo schrijf, maar het helpt wel.
Mensen doen onhandig als ze er met mij over praten. Vanavond nog, bij een opening. Ik begrijp dat onhandige wel, heb het zelf ook bij anderen.