Verdriet

Leave a comment
Persoonlijk

Eerder vanavond had ik mijn moeder aan de telefoon. Haar man, mijn vader, overleed exact vijf weken na Miep (mijn vriendin, overleden op 7 juli 2012). Ik ben geen goede zoon in de zin van vaak langskomen en bellen. Integendeel. En dat is niet omdat ik een rare verstandhouding zou hebben met mijn moeder, maar vooral om het soort momenten dat bij contact onvermijdelijk is: zij wordt emotioneel vanwege het gemis en ik raak daar dan ook van ondersteboven.

Het is niet goed als je moeder huilt waar je bij bent.

Première!

Leave a comment
In en uit de media / Politiek

Het is een beetje stiekem, maar zoveel mensen komen hier niet, dus ik doe het gewoon — het eerste van vier speciale campagne-filmpjes van mijn partij gaat hier in première. Nou ja, laten we het een sneak preview noemen.




Donderdag 6 maart gaat deze openbaar. De volgende drie, die minstens zo leuk zijn, komen in de dagen daarna aan het licht.

De hoofdrol in de serie over ‘Wethouder Hugo Bax’ wordt gespeeld door Jerry Kroezen, die in Enschede en omstreken wereldberoemd is als performer.

Wil je de andere ook in een speciale sneak zien, kom dan op donderdag 6 maart naar Tankstation Enschede aan de Deurningerstraat in Enschede. In dit culturele vulpunt is er dan HAPPIE HAPPIE Snacks + Short Films van 18 tot 22 uur. Jerry laat dan ook alle filmpjes zien.

Splinterpartijen hebben het nu makkelijker dan ooit

Leave a comment
Persoonlijk / Politiek

Zoals het er staat is het misschien een ‘Telegraaf’kop, maar het klopt, zeker voor de gemeente Enschede,

Wat is namelijk het geval (en ik heb het uitdrukkelijk over mijn gemeente, Enschede):
a. De opkomst bij de gemeenteraadsverkiezingen lag de vorige keer (2010) op 45,2%; en nu wordt door bestuurders en ambtenaren gedacht dat de opkomst nóg lager gaat uitkomen;
b. de Kieswet stelt dat een partij die 75% van de kiesdrempel haalt, een zetel krijgt;
c. in Enschede zijn er nu, mede door afsplitsingen, vier ‘splinterpartijen’, die natuurlijk allemaal campagne voeren om een plekje in de raad te veroveren.

Als de opkomst écht richting 40% gaat, zal straks het aantal uitgebrachte stemmen op rond de vijftigduizend uitkomen. Met 39 zetels in de raad gaat de kiesdrempel, die in 2010 nog 1430 bedroeg, flink zakken. En daardoor de drempel voor een splinterpartij ook.

Ter illustratie: Wordt de opkomst écht 40%, dan komt de kiesdrempel uit op circa 1282 stemmen en krijg je (als partij) met 962 stemmen één zetel in de raad. Dat is een te overzien aantal; een paar rondjes uitdelen in de kantine van je club kan je dan al een aardig eind op weg helpen…

Maar of het allemaal goed is voor de democratie en het functioneren van het gemeentebestuur?

[Edit] Voor de zorgvuldigheid doe ik dit als aanvulling en ga ik niet in de al gepubliceerde tekst frotten.
Ik heb het dus fout. Voor gemeenten die meer dan 19 raadszetels hebben is de drempel 50% van de kiesdeler.
Voor individuele kandidaten van partijen die zetels behalen geldt dat ze met 25% van de kiesdeler direct gekozen worden (oftewel op de lijst anderen voorbijgaan).
Ter illustratie: in bovenstaand voorbeeld met een opkomst van 40%, kom je als kleine partij al in de raad met 642 stemmen. En als individuele kandidaat met 321.

In debat

Leave a comment
Persoonlijk / Politiek

Eergisteren mocht ik voor de tweede keer mijn partij vertegenwoordigen in een debat. Onderwerp: onderwijs en cultuur. Ik dus namens GroenLInks, verder D66, VVD, Enschede Solidair en Burgerbelangen Enschede. Debatleider: Han Pape, uitgever van De Roskam. Publiek: bijna 80 mensen, voornamelijk achterban van.

Eén dag van tevoren had ik me aangemeld omdat onze lijsttrekker andere dingen aan zijn hoofd had ( een baby, dus) &  je kunt je dus voorstellen dat ik me in de aanloop naar dit debat  heel erg druk maakte over de dossierkennis en al dat soort dingen. Maar uiteindelijk ging het over passie en stelling nemen, waarbij het vooral handig was dat mijn partij wél een aantal goede ideeën heeft aangaande de onderwerpen van het debat. en de andere partijen niet.

Naderhand kwam er een mij volkomen onbekende jongeman naar mij toe en zei dat ik als als beste uit het debat was gekomen en hij op ‘ons’ zou stemmen.

Mooi, toch.

Vervolgens heb ik aan de bar van het alleraardigste Vestzaktheater nog wat witte wijn gedronken en thuisgekomen gekookt en erg laat gegeten.

Laphroaig

Leave a comment
Persoonlijk

Als ik één zonde heb, dan is dat wel een zwak voor een single malt whiskey uit Schotland (afkomstig van het in het westen gelegen eiland Islay): Laphroaig. Ik heb een behoorlijk authentiek whiskey-glas (merk erop: Glenfiddich, ooit gekocht in een glasfabriek een stuk onder Edinburgh), dat ik steevast gebruik voor de consumptie — een vinger L erin (momenteel een Cask Strength, eerder een 21-jaar oude special edition), een ‘dash’ van authentiek Enschedees kraanwater erbij & het genieten kan beginnen: de geur van met jodium bezwangerde turf vult de ruimte…

Zonder er al te lyrisch over te worden: dit is een typisch voorbeeld van luxe die het waard is — en ook als istie in Duitsland een stuk goedkoper, ik koop mijn single malt lokaal (ongeveer 200 meter van mijn voordeur, maar dat wordt binnenkort wat meer).

True Detective

Leave a comment
In en uit de media / Persoonlijk

Eigenlijk had ik met mezelf afgesproken dat ik die uitdrukking niet meer zou gebruiken, maar het kan niet anders: gotogot, wat is die serie goed.

Dit slaat op True Detective, een HBO-serie, geschreven en geproduceerd door een absolute newbie in de entertainment-business, waarvan de zesde aflevering inmiddels uitgezonden is. Ik zag per ongeluk de tweede aflevering toen ik in de VS was, en ben inmiddels helemaal verkocht.

In deze aflevering gaat alles ‘om’ — dat is niet uit te leggen, ga ik ook niet proberen, maar het maakt je wel razend nieuwsgierig naar het vervolg.