Lijkt me duidelijk.
Gered door de bel? Laten we het zó zeggen: deze dag was een ramp en het kon niet veel erger worden, maar het liep, min of meer gelukkig, anders… Erbovenop geholpen door echte vriend(in)en. Na een onrustige nacht te laat opgestaan. Geprobeerd het vaste ritueel op te pakken. Dat leek te lukken. Koffie, thuis een ontbijt. Bezoek van oudste zoon D, de omgekeerde realiteit van het kind dat zijn ouder troost (en dat hoort echt […]
Dacht ik dat het inmiddels wat ‘makkelijker’ was geworden, gaat het vandaag helemaal mis. Misschien heeft het te maken met de realisatie dat ook anderen mijn meisje heel erg missen en om haar treuren en rouwen. In elk geval jank ik vaak en behoorlijk heftig. Kan me ook niet concentreren op zaken die afleiding zouden kunnen zijn. En de broodrooster is kapot, ook dat nog.
Twee nachten, en de dagen daaromheen — zolang was ik eind deze week weer op Schiermonnikoog. Het was goed daar te zijn. De vorige keer voelde nog niet ‘af’. De reden hiervoor kan ik niet goed verwoorden; het heeft ermee te maken dat de herinneringen die ik had niet los stonden van Miep, dat ik het gevoel had dat er heel veel gebeurd was op het eiland dat met haar te maken had, maar niet […]
Ok, dat is iets anders dan losse eindjes… Vandaag gedaan: boodschappen, douche, wastafel, spiegel in slaapkamer schoonmaken, ramen achter aan buitenkant gelapt, aanrecht opgeruimd en beetje schoongemaakt, afwasmachine gevuld en aangezet, wasgoed opgevouwen. Weinig gegeten, want het is een vastendag (google 5:2 diet). Verder lang gesproken met twee personen. Vanavond nog doen: koffertje pakken voor een paar dagen Schiermonnikoog.
Vandaag al gedaan: opgestaan, gedouched, aangekleed, koffie gedronken, kranten gelezen, papierhandel op tafel gesorteerd, correspondentie over huisstijlkwestie gescand en in pdf verzameld, brief aan verzekering geschreven, suppletie btw geregeld, formulier voor accountant ondertekend, advocaat gebeld aangaande huisstijlkwestie, ontwerpje voor grafzerk gemaakt, notaris gemaild, photoshop geupdated, kwartiertje in genlias gezocht, gesurfd op het web, nagedacht over bericht op blog. Dit geschreven.
Bij het opruimen van mijn e-mail kwam ik er één tegen waarin me een boek van Joan Didion aanbevolen werd: ‘The Year of Magical Thinking’. Het mooie van Internet en elektronica is dat je elke impuls, als het gaat om het kopen van een boek of zo, onmiddellijk kunt bevredigen. Ik lees het nu. Didion beschrijft het jaar na de dood van haar man. Veel is herkenbaar. Zoals de neiging om tijd zo precies mogelijk […]