Honderd maanden
Vandaag is het precies honderd maanden geleden dat mijn liefje doodging. En het is ook nog eens zaterdag (…). Niet dat zulks in deze tijden van corona veel uitmaakt — er hangt toch al een mist van inertie, wanhoop en doem over alles. Hoewel ik me niet eens zo vervelend voel als zou ‘moeten’; de dagen nu lijken best veel op de dagen vorig jaar. En het jaar daarvoor. Enzovoorts, tot 3045 dagen terug.