Memo voor mezelf: niet een film kijken waarover veel bericht werd aangaande de zogezegd knappe uitwerking met ‘ééééén lááánge take’. Al waar je dan op let zijn de mogelijke overgangen, omdat je weet dat het dus niet één take is. PS: Dit is een post uit maart 2020 die op de een of andere wijze niet op mijn blog beland is…
Dus… heb ik vrijdag jongstleden de wekker gezet om op tijd te zijn voor een afspraak op mijn huisartsenpraktijk. Wat bij mij altijd betekent dat ik twee uur voor de wekker (Siri, dus) gaat, al halfwakker lig te woelen en dus volkomen brak opsta om alsnog iets te laat te zijn. Aldaar staan er, mijzelf meegerekend, vijf mensen buiten — in wat toch echt wel een nipte ochtend is. Een man, duidelijk ruim onder de […]
Vandaag is het precies honderd maanden geleden dat mijn liefje doodging. En het is ook nog eens zaterdag (…). Niet dat zulks in deze tijden van corona veel uitmaakt — er hangt toch al een mist van inertie, wanhoop en doem over alles. Hoewel ik me niet eens zo vervelend voel als zou ‘moeten’; de dagen nu lijken best veel op de dagen vorig jaar. En het jaar daarvoor. Enzovoorts, tot 3045 dagen terug.
Het is donderdag, wat mij betreft de eerste echt herfstige dag dit jaar. Gisteravond naar het theater geweest. De eerste keer dit jaar. Gezien/ervaren een voorstelling van Ellen ten Damme en haar band. Ambience: een grote zaal met flink verspreid tafeltjes met elk twee stoelen en een waxinelichtje. Het was geweldig. Maar onder ‘normale’ omstandigheden was het fantastisch geweest. Dus.
Die titel MOET in hoofdletters. Het was een vreemde ervaring om voor het eerst sinds lang een bioscoop te bezoeken. En dan ook nog de film ‘TENET’ zien in een zaaltje dat ik helemaal voor mijzelf had. Dat gaf mij de kans om de pauze flink in te korten (dat kan op verzoek). Ik ga niets over de film schrijven. Misschien over een week, of over een maand. Of volgend jaar. Maakt niet uit — […]
Het was behoorlijk lang geleden dat ik Mieps graf bezocht. Vanmiddag reed ik naar Buurse. Eerst naar de begraafplaats. Onderweg zag ik hoe droog het was: veel bruine plekken in de anders zo groene gazons. Er was het een en ander qua bebouwing bijgekomen sinds de laatste keer dat ik de gekozen route had genomen. De grafzerk zag er verweerder uit. Misschien was het opgehoopt stof, maar de steen voelde ook minder glad. De lettering, […]