Vandaag is het drie jaar geleden dat Miep stierf. Tussen twee regenbuitjes door was ik bij haar graf, bij toeval rond het tijdstip dat ze drie jaar geleden overleed — tien voor twee. Ik had pioenrozen bij me — niet echt mooie, maar er waren vandaag geen betere te vinden. Bij mij thuis staan er ook tien op een vaas (die ik, net als bijna al mijn vazen, van haar heb gekregen). Drie jaar lijkt […]
Het is wel een mooi voorbeeld; ik heb bijna drie jaar geleden al een concept van mijn overlijdensadvertentie gemaakt, maar Heinz Polzer was me voor — en hij dichtte in ollekebolleke-vorm: Even uw aandacht graag! Korte berichtgeving: Ondergenoemde Is niet meer in beeld – Wat hier (behalve voor Onbelangstellenden) Hartelijk groetend Wordt medegedeeld Drs. P De mijne is zonder rijm. Sorry. Maar dat zien jullie ooit wel…
Misschien moet ik in therapie (alweer), maar vandaag kon ik me echt opwinden over een artikel in de Volkskrant… Pinda’s zijn namelijk geen noten. Pinda’s en noten in één categorie indelen is alsof je aardappelen en appels bijeen harkt. Ik vind dat zó dom, dat ik er bijna niets over durf te zeggen. Maar toch…
Al meer dan een paar weken heb ik nagedacht over hoe ik met het naderende moment van ‘drie jaar geleden’ zou moeten omgaan. Misschien zou het iets moeten worden in de trant van ‘na een jaar dacht ik dat het na twee jaar minder zou worden, na twee jaar dacht ik dat het na drie jaar… enzovoorts, met als conclusie dat het ook na drie jaar niet minder is…’, maar feit is dat het anders […]
Een paar dagen geleden las ik het gelijknamige boek (eigenlijk: boekje) van de Japanse opruim-goeroe Marie Kondo. Absoluut onafhankelijk hiervan ben ik de laatste paar dagen druk bezig geweest met opruimen. Zo heb ik vandaag negen of tien vuilniszakken met kleding, schoenen en textiel óf naar de kringloop óf naar het milieu-eiland gebracht. Daaronder een pak dat ik in vijftien jaar tijd niet vaker dan acht, negen keer heb gedragen (en dat overigens niet echt […]
Een generatie. Dat begrip wordt wel eens gebruikt. De duur ervan? Lijkt me een beweeglijk doel — 20.000 jaar geleden zal er zestien, zeventien jaar gelegen zijn tussen opvolgende generaties. Inmiddels krijgen mensen steeds later kinderen, de ‘lengte’ van ‘een’ generatie is nu iets van dertig jaar. Dertig jaar. Als je daar elf dagen van aftrekt is dat exact het verschil in leeftijd tussen mij en Jesse Klaver. Jesse, mijn partijgenoot, is nu de politiek […]