Gisteravond is een vriendin van me door een scooter overhoop gereden. Ze ligt nu met een gebroken been in het ziekenhuis.

Dat is heel erg naar voor haar ( en ik wens haar bij deze een snelle genezing), maar de omstandigheden rondom dit gebeuren maken dat ik nu kwaad ben… Wat is namelijk het geval: even na half elf kwam K met een vriendin uit een restaurant aan de Noorderhagen en liep aan de kant van de straat te praten en te roken. Er kwam een jongen op een scooter aanrijden (of dat achterop was, weet ik niet), met een flinke snelheid. Onder het slaken van vage kreten veranderde hij van koers (stak schuin de weg over) en trok het gas vol open om op die twee meisjes in te rijden. Hij raakte K dus voluit.

Toegesnelde omstanders hebben onmiddellijk het alarmnummer gebeld. Waarna het (let op!) nog bijna 25 minuten duurde aleer politie ter plekke was. En pas toen de agenten nog eens de ambulancedienst gebeld hadden, kwam er een ambulance. Het ambulancepersoneel vroeg K om op te staan en naar de ambulance te lopen, zonder rekening te houden met haar gebroken onderbeen, wat natuurlijk een gotspe is!

Ten overvloede van alles was de bestuurder van de scooter er intussen tussenuit geknepen. Gelukkig is hij bekend bij een aantal getuigen en ik hoop dat die klootzak inmiddels achter de tralies zit (en als dat niet zo is, nog eens schande, schande, schande, dames en heren van de politie!).

Het is mij een raadsel waarom het zo lang moest duren aleer de politie er was, maar veel erger is nog het feit dat het een half uur geduurd heeft voor de ambulance er was en dat die door de agenten herhaald opgevraagd moest worden.

Ik ben hier ontzettend kwaad over. En als er geen excuses van politie en ambulance komen, ga ik er werk van maken!

Dat moest ik even kwijt.