Vogels voederen was vorige winter een groot succes. Vooral doordat ik een voederstationnetje had gekocht, waar meesjes, mussen en mij onbekende andere kleine vogelsoorten gretig gebruik van maakten. Er werden trouwens ook heel veel vetbollen opgepeuzeld danwel versnipperd.

Ook deze winter probeer ik mijn gevederde buurtgenoten te helpen met voedsel. Er hangen nu acht vetbollen aan de wanden van de binnenplaats. De voederstation moet nog geprepareerd worden.

Vaste waarde op mijn binnenplaatsje is al zeker vier jaar een roodborstje. Vandaag zag ik hem weer: ietwat schuchter langs de gevel schuifelend met een half oog gericht op de vetbollen en de andere vogels die daaraan pikten. Het leek erop dat het nog lang niet zijn beurt zou zijn.

Ik vraag me trouwens af of het wel steeds dezelfde is. Toch eens nalezen hoe oud een roodborstje kan worden.