Er zijn inmiddels tien weken verstreken sinds de hersteloperatie. Vandaag zijn nieuwe röntgenfoto’s gemaakt voor een controle-afspraak.

De inmiddels derde arts waar ik mee te maken had nam de tijd om dingen goed met me door te nemen. Hij zei dat de breuk mooi herstelde. (Niet mooi in de zin van esthetisch verantwoord, maar passend in het proces van genezing. Mooi wordt het pas na langere tijd…). Maar het is niet waarschijnlijk dat ik 100% functionaliteit terugkrijg. Het zij zo. Géén arm is erger.

Op de beelden was veel te zien: ik blijk dus twee grote schroeven bovenin en een onderin te hebben, dwars door bot en pen. Die titaniumpen heeft een gebogen vorm, omdat zo’n bot niet recht is (waarom eigenlijk niet?); bij de operatie is–ie er met geweld ingemept, dwars door de spier (blij dat ik dat niet meekreeg!). En mijn linkerarm is 3,5 mm langer geworden — wat voor een bokser fijn is, maar me wel noodzaakt om mijn mooie jasje (van M gekregen) te laten vermaken.

Binnenkort heb ik de beschikking over de röntgenfoto’s. Misschien deel ik die hier.