Rouw

comment 1
Persoonlijk

Gisteren, Dag van nationale rouw, kwamen de eerste slachtoffers van de neergehaalde vlucht LH17 aan op het vliegveld van Eindhoven. Ik was de tijd even kwijt en mijn minuut van stilte begon pas om drie over vier.

Op tv was te zien hoe lijkkisten uit vliegtuigen gehaald werden en naar gereedstaande lijkwagens gebracht werden. De lijkkisten waren niet uniform van uiterlijk. Het leek erop dat men moeite had gehad een voldoende aantal bijeen te krijgen; misschien was dat de reden dat er ’slechts‘ veertig kisten terugkwamen. Een aantal van de kisten leek op die van Miep (twee jaar en negen dagen eerder) — populier, een niet al te prijzige optie. Het deksel afgesloten met schroeven ingebed in bolletjes hout. Een bolletje geeft houvast bij het vastdraaien.

Voor Mieps kist vond ik die bolletjes te oubollig. Ik verving ze door gewone schroeven, schroeven met een rechte gleuf (want kruiskop en dergelijke vond Miep geen echte schroeven). Een aantal mannen en vrouwen uit Mieps leven draaiden ze vast en ik zette ze vervolgens ’recht‘: de gleuf in de oriëntatie links/rechts (dus aan de lange zijden overdwars), uniform, dat staat netjes vond Miep altijd en ik was al niet anders gewend.

Ik zag de bolletjes op diverse kisten en moest huilen.

1 Comment

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *