Twee dagen aandacht in de media voor het door rode kruizen rijden en de gevolgen daarvan: http://www.volkskrant.nl/binnenland/van-een-rood-kruis-boven-snelweg-schrikt-niemand~a4106385/

De ene reactie is dat er een ander symbool moet komen, de andere er eentje van ‘ontbrekend bewustzijn’. Maar je zal maar een rood kruis negeren en iemand doodrijden (jezelf? dat is dikke bult!)…

Eind tachtiger jaren had ik nog maar net een Citroën CX Familiale waarmee ik wekelijks naar Aalten reed voor een semi-vaste freelance-klus, toen ik op de terugweg, net buiten Haaksbergen, met iets van dertig, veertig kilometer per uur op een stilstaande voorsorterende auto inreed.

[Een extra witregel vanwege de impact daarvan.]

De chauffeur had gelukkig geen letsel, de verzekering dekte alle schade van de andere partij (ik was WA-verzekerd); — het was ook nog eens een ongelukkige samenloop van omstandigheden, maar ik was er zo van ondersteboven dat ik mijn Citroën naar de sloop bracht en bijna een jaar geen auto meer heb gereden.

Waarmee ik maar wil zeggen dat je als bestuurder van een auto een potentiële moordenaar bent. Iets waarvan velen zich niet bewust zijn, helaas.

We hebben met elkaar regels vastgesteld. Dat je rechts rijdt, bijvoorbeeld. Dat je niet met drank op achter het stuur kruipt. En zo meer. Ik heb toen ik na dat ongeluk weer in een auto stapte voor mezelf besloten me altijd en overal aan de regels in het verkeer te houden…

Omdat ik niet het leven van een ander op mijn geweten wil hebben.

En ik snap dus niet waarom sommige mensen daar blijkbaar anders over denken.