Op de dag dat in Parijs, tweehonderd meter van haar appartement daar, een stel extremisten twaalf mensen vermoord hebben, was het ook exact 30 maanden geleden dat Miep overleed.

Het is moeilijk om iets ’origineels’ te schrijven over iets wat al sinds het begin van de geschiedenis een kwestie is: conflict, tegenstelling, en zo meer als het gaat over maatschappelijke zaken; rouw, gevoel, noem maar op, als het gaat over het verlies van een geliefde —  ik zit hier veilig in mijn burg en kan het allemaal aan me voorbij laten gaan. Maar dat kan ik niet. Het komt heftig binnen, zonder erbarmen. Ik zie een interview met een Parijzenaar, gefilmd in het park tegenover haar appartement & al wat ik zie is de plek. En wat ik voel… is wat hoort bij die plek. [Heel veel.]

In november 2013 realiseerde ik me dat ik ze niet te vervangen is. Maar nu, ruim een jaar later, wordt me ook duidelijk dat er niemand is zoals als zij. Ik weet niet wat ik daarmee moet.