Ik vind het niet leuk dat ik het zeggen moet, maar je bent niet overtuigend in ‘Game of Thrones’. In de laatste aflevering (6 van seizoen 3) mag je eindelijk weer wat meer voor het voetlicht treden en het is gewoonweg níet goed.

Ik kijk en probeer uit te vinden waar het aan ligt… Is het de taalbarrière, of misschien de manier waarop het gefilmd wordt — waarbij ik ervan uitga dat je de meeste scènes in een vrij korte periode achter elkaar opgenomen worden, ook al liggen die chronologisch vrij ver uit elkaar —, maar wat ik zie, wat ik voel, is iets van ongemak: dat je niet goed weet hoe de rol in te vullen.

Maar bovenal zie (en hoor) ik dat je te veel meegaat in het systeem, het proces van filmen en het daaraan verbonden coachen, waarin je min of meer gedrild wordt en je eigen expressie verliest.

Mijn advies: Neem twintig procent meer tijd moeten om je teksten uit te spreken en maak de stiltes daarin twee keer zolang. Dat maakt het beter en overtuigender.

[Niet dat ik verstand van acteren heb, maar toch. Ik hoop dat je het me niet kwalijk neemt, want ik heb heel veel respect voor je. En dat zegt wat voor een middelbare grijze man met overgewicht.]