Vanavond naar de Nederlandse première van Tom Lanoyes theaterprogramma ‘Sprakeloos’ geweest. Het is een solo-voorstelling die baseert op het gelijknamige boek; eigenlijk een uitgebreide voorlees-sessie — hoewel ik met deze beschrijving Lanoye ernstig te kort doe, hij acteert en vertelt erbij, op een manier die echt naar de strot grijpt & dat gebeurde bij mij dus ook letterlijk: zijn beschrijving van het sterfbed van zijn moeder is een één-op-één verslag van hoe Miep doodging, incluis de wroeging die je voelt over het geïnstitutionaliseerde rekken van de dood dat in onze zogenaamde beschaafde maatschappij de norm is. Ik zat erbij en het kwam allemaal weer als een golf over me heen.

Niet vergeten om morgen een wilsbeschikking op papier te zetten.